سید علی مظلوم بروجردی (متولد بروجرد)

  سید علی مظلوم بروجردی ، شاعر قرن سیزدهم ، فرزند سید احمد از سادات  

 حسینی ، در سال 1280 در شهر زیبای بروجرد دیده  بجهان  گشود . ایشان در  

 زادگاهش بروجرد  نشو و نما یافت و در همین شهر  به شغل کفاشی مشغول  

 بوده است . وی از قاریان شهر بروجرد بوده است . 

    از اوست :

نمیدانم نگارا چیست آخر جرم و تقصیرم،
که عمری باشد اندر محبس عشق تو زنجیرم ،
از این قاف و ف و سین یا مرا کش یا رهایم کن ، 
که شاید بعد از این مدت ز نو بال و پری گیرم  ،
بکش تیغ و بکش یکباره زین محنت خلاصم کنم ،
که من دیگر از این اوضاع و از این زندگی سیرم ،
چنان شد قامتم ز افزونی آلام شکل لام ،
که از هجران میم ماه رخسارت زمین گیرم ،
چنان ویرانه شد کاخ وجودم از غم رویت  ،
که نتوانند معماران عالم کرد تعمیرم ،
فرستم هر زمان قاصد به پشت اشگ چشمانم ،
رسانم هر سحر نزدت پیام از آه شبگیرم ،
بقدری آرزومندم جوابی از سر کویت ،
که جانرا بهر استقبال روی چنگ میگیریم،
اگر دارم شکایت از غم هجران تو بیجاست ،
دلیلش اینکه شد روز ازل اینگونه تقدیرم،
نهادی در کمان غمزه تیر حسن با صد ناز ،
زدی بر سینه ی مظلوم و فهمیدی که نخجیرم . 

              *****************  

کیست آن عاشق بیدل که گرفتار تو نیست ،
همه دم طالب وصل تو و دیدار تو نیست،
خوبرویی نشنیدیم که در کشور حسن ،
سالک کوی تو و عاشق رخسار تو نیست،
دلبران را همه بازار محبت گرم است ،
لیک با رونق و با گرمی بازار تو نیست ،
جلوه ی طلعت تو در همه عالم پیداست ،
نیست چیزی که همو آیت و آثار تو نیست
کس بجز سید ( مظلوم ) ببازار جهان ،
بامتاع دل و دین یار و خریدار تو نیست .

    ******************

بهنگام پیری مرانم ز پیش ،
که صرف تو کردم جوانی خویش ،
بکوی وفا آشیانم بده ،
سگ این درم استخوانم بده ،
مبادا برانی مرا از درت ،
به پهلوی بشکسته ی مادرت .

    ***************

اندر طریق عالم هم راه بود هم چاه ،
هم داده خدا بر ما یک دیده ی بینائی ،
وارستگی ار خواهی مظلوم خداجو باش ،
گولت نزند شیطان با وعده ی دینائی .

    آثار : 

 کاروان غم ، حاج سید علی مظلوم بروجردی .

   منابع : 

 تذکره ی حسین حزین بروجردی .
مشاهیر و مفاخر بروجرد ، احمد معطری.
با سپاس از خانواده ی شاعر و  آقای حسینی . 

    * نوشته شده توسط احمد معطری *  

      بروجرد